Breien, het is eens wat anders :)

Breien, pfieuw, al sinds mijn kindertijd geleden dat ik dat nog heb gedaan. Ik herinner me dat mijn grootmoeder dat heel vaak deed en ik ging op woensdagnamiddag altijd naar daar, dus af en toe deed ik eens mee, ze leerde me toen de basis en zo was ik vertrokken. Maar sindsdien heb ik dat nooit meer gedaan.

Toen ik een tijdje geleden op instagram enkele andere naaisters zag beginnen met breien begon het bij mij ook te kriebelen om het eens opnieuw te proberen. Vooral Annick inspireerde me met haar prachtige breiwerkjes en zo ging ik in de bib op zoek naar het boek 'Jules en Julie' van Julie Jaeken, ik zou het maar eens proberen. De wol die ik gebruikte komt ook uit haar (web)shop.

 

En tja, je kan ook makkelijk beginnen met een sjaal of zo, maar daar had ik geen zin in, ik begon eerst met een klein lapje waarvan ik eigenlijk een sjaal wou maken, maar dat werd ik snel beu. Ik bestelde degelijke wol en zou me maar meteen een truitje wagen voor dochterlief.

Zo enthousiast dat ze was! Wanneer ze me ermee bezig zag kwam ze steevast even bij me staan om met het reeds gebreën stukje over haar wang te aaien :)

Zotte mus!

Met vallen en opstaan is het ruitje klaar geraakt. Een paar keer een stuk terug moeten aftrekken en opnieuw beginnen. Zo ben ik bijna heel mijn eerste mouw moeten herbeginnen omdat ik het meerderen van steken verkeerd had gedaan. Met dank aan Annick die me dit liet inzien, haha, ik zou het anders niet eens geweten hebben denk ik :D

Maar het is gelukt en ik ben eigenlijk best wel tevreden met het resultaat. En dochterlief ook want ze wou de trui meteen aandoen en deed hem die dag in elk geval niet meer uit :) het is waarschijnlijk lang niet perfect, maar als proefstuk toch goed genoeg denk ik :) en ik moet zeggen, ik heb de microbe te pakken, ben ondertussen al aan een tweede truitje bezig :p